AİMSAD Dergisi - Sayı 40 (Ocak-Şubat)

AĞAÇ İŞLEME MAKİNE SANAYİCİLERİ DERNEĞİ AİM SAD DERGİSİ Ocak - Şubat 2022 127 Meryem Ana Deresi’ne vadinin doğu yamacından Zelişka, Karataş, Küçüksu, İncesu dereleri; batı ya- macından ise Çığyolu, Aksu, Gırla- vu dereleri akıyor. Andezit, dasit, granit ve bazalt yoğun olarak bulunuyor Güneye gidildikçe yükselen vadi alanı burada daha az eğimli platolar halini alıyor. Vadi, kuzey kesimle- rinde sarp ve “V” biçiminde, güney kısımlarında ise daha az eğimli “U” biçimde görülüyor. Kuzeybatı ve kuzeydoğuya bakan yamaçlardan oluşan vadide, yörede kırık tekto- niği ile birlikte kıvrım tektoniğinin de etkili olduğu alanlar bulunuyor. Altındere Vadisi’nde andezit, dasit, granit ve bazalt yoğun olarak bulu- nan taş türleri olarak gösteriliyor. Bununla beraber İsbendomas ve Taşköprü yaylaları civarında da de- mir-sülfür yatakları bulunuyor. Doğu Karadeniz Bölgesi’ndeki en güzel manzaraya sahip olan milli park yüzlerce farklı çeşit bit- ki ve hayvana da ev sahipliği yapı- yor. Doğu Karadeniz Bölgesi’nin bitki örtüsü topluluğunun özel- liklerini Altındere Vadisi Milli Parkı sınırları içerisinde görmek mümkün. İki ana ekosistem tipi bulunuyor Altındere Vadisi Milli Parkı ekosis- teminde karasal ekosistem ve su- cul ekosistem olmak üzere iki ana ekosistem tipi bulunuyor. Karasal ekosistem kendi içerisinde orman ekosistemi ve Sub-Alpin ve Alpin ekosistem olarak iki alt ekosisteme ayrılıyor. Sucul ekosistemi, mil- li park alanı içerisinde durgun su ekosistemi olmadığından, sadece akarsu ekosistemi şeklinde değer- lendiriliyor. Yükseltiye göre deği- şim gösteren bitki örtüsünü özel- likle orman ve Alpin vejetasyonu oluşturuyor. Narin Tavusotu, Çayır Salkımotu, Çayır Timsahotu, Ko- yun Yumağı, Çayır Yulafı, Adıgü- zel Boynuzu, Alpin Kelp Kuyruğu, Yumru Salkımotu, Kaba Salkımo- tu, Altın Yulaf, Melez Üçgül, Çayır Üçgülü, Ak Üçgül milli park içinde bulunan otsu bitki türlerinin başın- da geliyor. Farklı hayvan türlerine ev sahipliği yapıyor Doğu Karadeniz Göknarı, Kayın Gövdeli Akçaağaç, Doğu Kara- deniz Akçaağacı, Çınar Yapraklı Akçaağaç, Ova Akçaağacı, Sakallı Kızılağaç, Tüylü Huş, Adi Gürgen, Anadolu Kestanesi, Adi Fındık, Adi Ceviz, Doğu Kayını, Doğu Ladini, Titrek Kavak, Siyah Mürver, Kafkas Ihlamuru, Frenk Üzümü, Çoruh Meşesi, Dağ Karaağacı, Kuş Üvezi yeşilin her tonuna sahip olan Altın- dere Vadisi Milli Parkı’nda bulunan ağaç türleri arasında. Bunun yanı sıra sahip olduğu geniş arazi ve söz konusu arazilerin koruma altında olması sebebiyle milli parkta fark- lı birçok hayvan türü bulunuyor. Özellikle tilki, karaca, vaşak, boza- yı, yaban domuzu, tavşan, sincap, kirpi, gelincik, kurt, çakal, porsuk gibi memeli hayvanlar yaşamlarını sürdürüyorlar. Altındere vadisine hakim Karadağ’ın eteklerinde sarp bir kayalık üze- rine M.S. 4. yüzyılda kurulmuş olan Sümela Manastırı, halk arasında Meryem Ana adı ile anılıyor. Vadiden yaklaşık 300 metre yükseklik- te bulunan manastır, kendinden sonra kurulan manastırların şehirde uzak, ormanlarda, mağara ve su kenarlarında kurulma geleneğini baş- latmış. Esas itibarıyla bütün Doğu Karadeniz Bölgesi’nde ve özellikle de Trabzon çevresinde irili ufaklı bu tür dini mabetler bulunmakla bir- likte, bunlar içerisinde en heybetlisi ve peyzaj itibariyle de en önem- lisi Sümela Manastırı. Osmanlı padişahları, Doğu Karadeniz kıyılarını Türk egemenliğine girmesinden sonra, pek çok manastırda olduğu gibi Sümela Manastırı’nın da haklarını korudu ve bazı imtiyazlar tanıdı. 18. yüzyılda birçok bölümü yenilenen manastır, büyük binaların ilave edilmesiyle birlikte en parlak dönemini 19. yüzyılda yaşadı.