AİMSAD Dergisi - Sayı 40 (Ocak-Şubat)

AĞAÇ İŞLEME MAKİNE SANAYİCİLERİ DERNEĞİ AİM SAD DERGİSİ Ocak - Şubat 2022 119 haziran, temmuz ve ağustos ayları. Ortalama olarak yılın 90 gününün yağışlığı geçtiği Manisa’da en fazla yağış aralık, ocak ve şubat aylarında görülüyor. Sultani Üzümü en önemli tarım ürünü Gediz Nehri kıyısında kurulu olan Manisa’da, tarım önemli geçim kaynaklarından biri. Tarımsal faali- yetlerin başında üzüm üretiminin geldiği şehirde, özellikle Sultani cinsi üzüm üretimi önemli bir yere sahip. Toplam tarım alanının yak- laşık yüzde 16’sında üzüm yetişti- riciliğinin yapıldığı Manisa, kurut- malık ve sofralık üzüm üretiminde ülke birincisi konumunda. TÜİK verilerine göre; Manisa Türkiye’de kurutmalık üzümün yüzde 85’ini, sofralık üzümün ise yüzde 20’sini karşılıyor. Bunun yanı sıra il sınır- ları içerisindeki zeytin üretimi de önemli bir yere sahip. Tarih boyunca birçok medeniyete ev sahipliği yaptı Tarih boyunca sırasıyla Hititler, Frigler, İyonyalılar, Lidyalılar, Pers- ler, Romalılar, Bizanslılar, Saruha- noğulları ve Osmanlı Devleti’nin hakimiyetide kalan Manisa’nın tarihi Taş Devri’ne kadar uzanıyor. Şehrin kurucularının ise bugünkü Yunanis- tan’ın Teselya Bölgesi’ndeki Pelion Dağı civarında yaşayan Magnet- ler olduğu tahmin ediliyor. M.Ö. 1200’lerde Trakya ve Boğazlar üze- rinden Anadolu’ya gelen Frigler, M.Ö. 8. yüzyıl ortalarından itibaren günümüz Manisa topraklarının bü- yük bölümünde kısa süreli bir ha- kimiyet kurdu. Tunç Çağı’nın son- larından başlayarak M.Ö. 6. yüzyıla kadar Manisa ve Aydın çevresinde hüküm süren Lidya Krallığı’nın başkenti, bugün Salihli ilçesi sınır- larında yer alan Sardes kentiydi. Ta- rihte ilk kez parayı basan ve kullanan Lidyalılar’ın altın ve gümüş karışımı elektrum madeninden bastıkları ilk sikkelerin üzerinde Lidya Krallı- ğı’nın arması olan aslan başı bulu- nuyordu. Lidya Krallığı, M.Ö. 546 yılında Ahameniş İmparatorluğu ile girdiği savaş sonrasında başkent Sar- des’i kaybetti. Bu yenilgi sonrasında da Lidya Krallığı dönemi sona erdi. Bizans döneminde önemli bir piskoposluk merkezi oldu M.Ö. 334-333 yıllarında Büyük İskender’in Asya seferi sırasında, Manisa’nın da içinde olduğu Batı Anadolu Bölgesi Makedon Krallı- ğı topraklarına katıldı. İskender’in ölümünden sonra Manisa, İsken- der’in generalleri tarafından idare edildi ve M.Ö. 301 yılında gerçek- leşen İpsos Savaşı sonrasında da Lisimahos’un hakimiyetine geçti. M.Ö. 281 yılında gerçekleşen Ko- rupedyon Muharebesi sırasında Lisimahos’un ölmesi üzerine Mani- sa’nın da içinde olduğu tüm bölge Seleukos İmparatorluğu toprakla- rına geçti. Gerçekleşen Magnesia Savaşı sonrasında Roma toprakları- na katılan Manisa, Romalılar tara- fından müttefikleri olan Pergamon Krallığı’na bırakıldı. Ancak varisi bulunmayan III. Attalos’un vasi- yeti üzerine Pergamon Krallığı ile birlikte Manisa da yeniden Roma hakimiyetine geçti. M.S. 395’te Roma’nın ikiye bölünmesiyle bir- likte Manisa ve civarı Bizans top- raklarında kaldı. Manisa söz konusu dönemde önemli bir piskoposluk merkezi oldu. Özellikle Sardes, Philadelphia, Thiatira kentlerinin önemi arttı. Saruhanlıların başkenti 1071 yılında meydana gelen Ma- lazgirt Meydan Muharebesi son- rasında Türk akınları Manisa ya- kınlarına kadar geldi ve Selçuklu komutanı Çaka Bey tarafından Ma- nisa ve çevresi denetim altına alındı. Ancak Dorileon Muharebesi son- rasında bölge yeniden Bizans ege- menliğine girdi. Anadolu Selçuklu Devleti’nin dağılmasıyla başlayan Anadolu Beylikleri döneminde, 14. yüzyıl başlarında Manisa çevresinde Saruhan Bey tarafından Saruhano- ğulları Beyliği kuruldu. Manisa’yı başkent yapan Saruhan Bey, donan- ma kurarak Yunanistan sahilleri ve Trakya kesimine seferler yapmış, çevresindeki beylik ve devletlerle ittifaklar kurdu. Saruhan Bey ger- çekleştirdiği bu seferlerde elde et- tiği ganimetlerle cami, medrese ve kütüphaneler yaptırdı. Saruhanlılar tarafından yaptırılan ve günümüze kadar ulaşan Manisa Ulu Cami, bu döneme ait en önemli eser olarak